Η γυναίκα που σώθηκε από θαύμα «σπάει» τη σιωπή της
Δέκα χρόνια μετά από άλλη μία νύχτα τρόμου στα Βορίζια Ηρακλείου, σαν και αυτή που οδήγησε στο μακελειό, μια γυναίκα αποφάσισε να μιλήσει δημόσια για πρώτη φορά. Ήταν το 2015, όταν βγήκε στην αυλή του σπιτιού της για να δει τι συνέβαινε και μέσα σε δευτερόλεπτα βρέθηκε τραυματισμένη, χτυπημένη από σφαίρα στο χέρι.
«Εγώ έπρεπε να κάνω άλλα πέντε χειρουργεία, αλλά δεν τα έκανα ποτέ. Ψυχολογικά δεν μπορούσα. Δεν είναι ότι δεν με βοηθάει καθόλου το χέρι μου, με βοηθάει, απλά για να φτιάξει ήθελε άλλα πέντε χειρουργεία», εξομολογείται σήμερα, μιλώντας για την επίθεση που λίγο έλειψε να της κοστίσει τα πάντα.
Το αιματηρό περιστατικό ξεκίνησε, όπως θυμάται, από έναν καυγά μεταξύ του ανιψιού της και του Φ.Κ., ενός άνδρα που, όπως λέει, δεν γνώριζε καν. «Δεν τον γνώριζα τον άνθρωπο καν. Με τον ανιψιό μου είχαν τσακωθεί. Έγινε φασαρία έξω από το σπίτι μου και μπήκα στη μέση. Δεν είχαμε προηγούμενα, όλοι γνωριστήκαμε εκείνο το βράδυ με μία φασαρία από το πουθενά».
Οι σφαίρες έπεφταν βροχή στο μικρό χωριό και, όπως παραδέχεται η ίδια, η ζωή της σώθηκε από καθαρή τύχη. Μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο και χρειάστηκε εβδομάδες για να αναρρώσει σωματικά. «Για πολλά χρόνια με ρωτούσαν δικοί μου άνθρωποι και δεν μπορούσα να το συζητήσω, γιατί ήταν πολύ ψυχοφθόρο. Με είχε επηρεάσει πολύ ψυχολογικά όλο αυτά. Έβαζα τα κλάματα, δεν μπορούσα να το συζητήσω», λέει συγκινημένη.
Παρά την οργή και τον φόβο, δεν προχώρησε ποτέ τη μήνυση που αρχικά είχε καταθέσει. Αντί γι’ αυτό, υπέκυψε στις πιέσεις του σασμού. «Είχε προφυλακιστεί 6 μήνες, μετά βγήκε με εγγύηση και μετά μπήκαν στη μέση άνθρωποι ώστε να αποσύρω τη μήνυση. Κι εντάξει, ήταν νέο παιδί κι αυτός. Έτσι γίνεται εδώ στην Κρήτη, γίνονται σασμοί. Οπότε είμαστε καλά με τους ανθρώπους. Ο Θεός να τον συγχωρέσει».